روانشناسیِ بازی

خب دوباره من بلاگ خوندم و انگیزه ام رو زیاد کرد برای نوشتن!!! موضوع بلاگ، "جنگ روانی" ئه و بحث اصلی اش روانشناسی تو بازی سیاسته... اما می شه با عینک روابط بی دی اس ام هم به بعضی جمله ها نگاه کرد:

1. "همیشه قدرتمند نشان دادن خود به دشمن گاهی نتایج معکوس به دنبال دارد. بسیاری تصورشان بر این است که باید همیشه طرف را مرعوب کرد و از ترس او بهره برداری نمایند. چنین رویکردی نشاندهنده بیخبری از اصول جنگ روانی و ناآگاهی است. با توجه به شرایط باید انعطاف گسترده ای در این مقوله اعمال نمود."

ماها (دومیننت ها/شخصیت های غالب توی رابطه) گاهی این حقیقت ساده یادمون می ره! ماها آدمیم! یادمون می ره که آدم می تونه اشتباه کنه! D; یه اشتباهی که خیلی امکان مرتکب شدنش وجود داره، همینه! این که بخوایم به طور مداوم و همیشگی شخصیت ساب/برده خودمون رو از خودمون بترسونیم و اون رو در حالت هشدار نسبت به خودمون نگه داریم. به عبارت دیگه بخوایم توی همه چیز برتر باشیم و به طور مداوم این رو ثابت کنیم!!! این یک حقیقت مسلمه که توی همه چیز برتر نیستیم! تو برای این که قدرت همیشه دستت باشه و به خصوص این که ساب رو به مرحله ای نرسونی که بخواد خودش و تورو با هم مقایسه کنه و شخصیتت در ذهنش خرد شه باید خیلی آگاهانه قدم هاتو برداری. یکی اش همین حالت هشدار دائمه. عمیقاً اشتباهه. دیشب با "موش کوچولو" بعد از ماجرامون حرف می زدم... (توضیح بدم که من اینجوری عمل می کنم معمولاً: با آرامش فضارو گرم می کنم، بعد به تدریج ساب رو می کشونم به یک اوج پر تنش ( و البته هیجان انگیز)، نهایتاً تقریباً ناگهانی از اوج فشار می کشونمش به یه فضای آروم و پر از محبت! حفظ خلاقیت و تغییر مداوم برنامه و فضا سرجاشه، اما روند اصلی کارم اینجوری ها و تو این مایه هاست...) موش کوچولو از ذوقش بهم گفت و این که چقدر آخر ماجرا رو دوست داره (اعتراف می کنیم که خوشمان آمد از تعریف هاش :)) ) ذوقیده بود که "همون دستهایی که داشتند می زدنم، یه دفعه می شن آرامش بخش"... برگردم به جمله اول: ترس مداوم می تونه این تأثیر خوب رو داشته باشه؟ فکر می کنم مسلمه که نه! بهش هم گفتم: تعادل بین خشونت و پاداشه که جذاب می کنه رابطه رو. مهم تر از همه، شانس طولانی مدت شدنش رو بیشتر می کنه...

2. "توهم سازی در ذهن دشمن [تو بی دی اس ام دشمن کجا بود؟ ما می گیم پارتنر! D;] را فراموش نکنید. تحقیر دشمن و یا هیچ شماری وی همیشه کارساز نیست. بگذارید تصویری غیر واقعی و اغراق آمیز از توانمندیهای خود داشته باشد. به او القا کنید که واجد خصوصیاتی است که در دیگران وجود ندارد. تا می توانید ذهنیت او را نسبت با خودش متورم و درشت و فربه سازید. اگر او را از واقعیت دور سازید خودش کلک خودش را خواهد کند."

این هم باز، یه واقعیته توی بی دی اس ام. نه فقط برای ساب، بلکه همچنین برای دوم! اصلاً برای همین بهش می گن بازی! کلی از این رابطه یه بازی ذهنی برای دو طرف ماجراست... فقط دریافت یا ایجاد درد فیزیکی نیست که ساب یا مازوخیست رو ساب می کنه، یا دوم/میسترس/مستر رو ارباب. برعکس، نقش قوی تر رو تفکر خود اون آدم ها نسبت به خودشون داره. ایجاد و تقویت این تصورات ذهنی هستن که یک بازی بی دی اس ام رو هیجان انگیز و قوی می کنند.

در عین حال یادمون نره که یک دوم خوب، فقط می تونه در لحظه، این تفکر رو تقویت کنه و اون رو بکشونه به اوج... برعکسش هم همین طوره! یعنی فعالیت هایی که یه ساب انجام می ده تا ذهنیت یک دوم بیشتر به سوی برتر بودن و غالب بودن کشیده بشه... تو اصطلاح خودمون باد کنه و هندونه گذاشته بشه زیر بغلش!!! حالا تو اگه بخوای این روند رو همیشگی و تکراری اش کنی، باز در طولانی مدت اثرش رو از دست می ده! می تونم به مسکنی تشبیهش کنم که در اثر مصرف مداوم، دیگه اثرگذار نخواهد بود. فقط اینجا تو نمی خوای آروم بشی! می خوای هیجانت بیشتر بشه! اما به هر حال هرگونه افراط و تفریطی می تونه همه چی رو خراب کنه. آقای روانشناس ما می خواد کلک دشمن رو بکنه! اما تو بی دی اس ام قرار نیست کلک رابطه کنده شه :)) بازی یعنی گاهی ذهنیت ها (هر دو طرف غالب و مغلوب رابطه) رو بگیری به بازی! نه این که معتاد شی به همون بازی و کلاً هرچی بازی و ذهنیته، روت بی اثر بشن...

که نتیجه نهایی اش می تونه این باشه که از یک آدم متفاوت، تبدیل بشی به یک ناهنجار اجتماعی...

3. "در جنگ روانی با منطق خود تصمیم نگیرید بلکه منطق دشمن را مورد هدف قرار دهید یا اینکه از اصول منطقی او بر علیه خودش استفاده کنید. استدلالهای شما فقط برای خودتان واجد ارزش است و دیگران اهمیتی به آن نمیدهند پس ابتدا ببینید ساختار استدلالی حریف شما از چه اجزایی برخوردار است آنگاه تناقضات رفتاری و کارکردی وی را با سیستم استدلالی اش عیان ساخته و تمرکز تبلیغاتی روی آن داشته باشید. مطمئن باشید که به سرعت از درون خالی خواهد شد و نظم عملیاتی اش را از دست خواهد داد."

کی گفته تو رابطه بی دی اس ام، همه چی خواست و بر اساس شخصیت دوم ئه و طبق علائق اون رابطه جلو می ره؟ کاش می تونستم بگم اصلاً هم همچین چیزی نیست! (نمی تونم بگم چون خیلی ها اینجوری که من فکر می کنم درسته فکر و اجراش نمی کنن! D: ) دقیقاً برای این که تو بتونی روح و ذهن و جسم ساب/برده ات رو بگیری دستت، باید شدیداً گوش خوبی باشی! نقاط قوت و ضعف هاشو خوب بشناسی تا بتونی بگیریشون توی دستهات. درواقع به قول این دوستمون باید منطق پارتنر بازی رو دستت گرفته باشی تا واقعاً بتونی به اونجایی که می خوای برسونیش... اگه نه که همه چی در بهترین حالت فقط یک نمایش موقته و بس...

4. "عملیات و چهارچوبهای جنگ روانی پیچیده و چند لایه است. بهترین سطح از نظر کارکردی عمل در حوزه ناخودآگاهی است. ایجاد سیستم وهمی و هدایت و کنترل آن در ذهن و فکر دشمن اختیار و عنان او را در دستان ما قرار می دهد تا آنگونه که می خواهیم وادار به واکنش گردد. هر چه عمق عملیات روانی ما بیشتر باشد به همان نسبت ابتکار عمل و آزادی کنش را نیز از آن خود خواهیم ساخت."

این که دیگه توضیح نمی خواد، می خواد؟؟؟ فقط باز جای "دشمن" بذارید پارتنر...

و این رو از من بشنوید. فلج کردن ساب/برده از طریق کنترل روی ذهنش (مسلماً به صورت موقت و در شرایط تعریف شده)، هرچند به نظر ترسناک می آد، چه برای ساب و چه برای ارباب... اما یکی از جذاب ترین اتفاق هاییه که توی بی دی اس ام می تونه بیفته...

بخصوص توی شرایط من که با ارباب زن و برده مرد طرفیم. (منظورم در تضاد با ارباب مرد و برده دختر یا رابطه دوهمجنسه که به طور میانگین، قدرت بدنی طرف غالب، یا در سطح یا بیشتر از مغلوبه) تو که فکر نمی کنی من به این باور رسده ام که توی دنیای واقعی، واقعاً من زورم از مردها بیشتره یا از اونها قدرت بدنی بیشتری دارم؟؟؟ مسلمه که نه!!! پس مهمترین قدرت و توانایی ام همینه که گفتم: توانایی کنترل ذهن و ناخودآگاه شکار D:... به نوعی قوی ترین قدرت دفاعی ام هم همینه... (این یه بحث جداست خودش! بگذریم!)

اینجوری هاست خلاصه...

5. "در جنگ روانی آگاهی از نقاط قوت دشمن یا حریف شرط اساسی پیروزی است نه نقاط ضعف وی! در اینصورت قادر خواهید بود با عملیات روانی توجه او را از راههایی که می تواند به موفقیتش بیانجامد به سمت مسیرهای بی اهمیت و یا فاقد اولویت منحرف کنید."
این هم یکی از حرفهای درست روزگاره! اما صادق باشم، هیچ وقت بهش به عنوان یک تکنیک توی بی دی اس ام نگاه نکرده بودم! هیچ وقت دیر نیست ولی! می ریم انجام می دیم، یاد می گیریم، می آیم واسه دوستان تعریف می کنیم. D:

و نهایتاً این که...

...اون روزی که من یاد بگیرم کوتاه بنویسم رو می شه جشن ملّی اعلام کرد! بله! :))

پینوشت یک. این حرفها که زدم ممکنه به نظر خیلی ایده آل بیان در نظر اول. ولی نیستن! کاملاً قابل اجران و طعم شدددددیداً جذابی دارن هنگام و بعد از اجرا.

پینوشت دو. هرچند سعی کردم متعادل برای مخاطب دوم و ساب بنویسم، اما یه نموره شبیه یک عدد "برنامه ریزی استراتژیک برای دومیننت های عزیز" شد!!!!! دلیل اولش اینه که منبع اولیه که بهم ایده داد، چنین حس و حالی داشت. دلیل دومش اینه که من دوم هستم خوب! معلومه که از این دید به دنیا نگه می کنم!!! P: دلیل سوم هم این که شدیداً مثل خیلی های دیگه توی این زمونه، توی جو جنبش و فعالیت و بیانیه صادر کردن و... می باشیم :))))

پینوشت سه. عکس رو از این صفحه فیسبوک برداشتم.