بگو ای یار، بگو...

اگه فکر می کنی اون اربابته، اگه فکر می کنی تو "مال" اونی، احساساتت هم مال اونه! اون رو از درون خودت بی خبر نذار! اون رو نسبت به خودت آگاه نگه دار...

~ خودم

برده/ساب های زیادی رو دیدم که از ترس اینکه اربابشون ناراحت شه، یا اون رو از دست بدن، یا برای نگه داشتن قولشون که -از دید من، از روی حماقت- پیشاپیش با هرچیزی که ممکنه پیش بیاد موافقت کردن (از قبل گفتن، هرچی تو بگی!)، اربابشون رو توی احساساتشون شریک نمی کنند. اگه یه چیزی رو دوست دارن، نمی گن که دوست داشتن، یا اگه دوست نداشتن و احساس خوبی نداشتن، نمی گن احساسشون رو.... این اشتباه ئه از دید من. برای هردو طرف هم مضره! تو که لذت نمی بری  هیچ! اربابت هم توی چیزی ممکنه زیاده روی کنه، که درواقع بیشتر به دوری هردو طرف از هم منجر می شه....

برده/ساب، باید به هرحال یادش بمونه که ارباب هم آدمه. هم کف دستش رو بو نکرده، هم مثل هر آدم دیگه ای ممکنه اشتباه کنه...

و اینکه رابطه بی‌دی‌اس‌ام هم مثل هر رابطه دیگه ای، قبل هر چیز دیگه ای، "رابطه" است! نیاز به حرف زدن و حرف شنیدن داره....